Steeds hoger!

Na het ontbijt moesten we vanochtend eerst nog naar de bank om geld te wisselen, want aan PIN transacties doet men hier niet. Nog een extra simkaartje voor betere ontvangst in de Pamir erbij, en we kunnen op pad.

Steeds hoger gaan we de bergen in, over een overwegend prima weg.

De vergezichten zijn vaak prachtig, vooral op de plekken waar geen menselijke activiteit is.

De dorpjes hier zijn namelijk niet bepaald pittoresk te noemen. De meeste huizen zijn lelijk, half af, of beide, en her en der staan afgedankte vrachtwagencontainers die een nieuw bestaan hebben gevonden als winkeltje, kapperszaak, hooischuur of koeienstal, of wat je nog maar meer kunt bedenken.

Gelukkig valt er tussendoor veel te genieten, zoals bijvoorbeeld van deze manti’s, een soort deegwaar gevuld met gekruid gehakt.

Na ruim 60 km kloppen we aan bij een homestay in Vuzh, de volgende is namelijk ruim 30 km verder, en daar hebben we geen zin meer in. We hebben toch al weer 900 meter geklommen, en zitten nu op ruim 2700 meter hoogte. Bij de homestay is nog niemand, maar al snel heeft een overbuurman thee voor ons gezet, en overlaadt hij ons met koekjes, ingemaakte aardbeien en verse appeltjes. Zo gaat dat hier!

Onze homestay ligt er mooi bij, en ook binnen is plek zat!

Buiten wordt het al snel koud. Binnen krijgen we een goed bord eten, en duiken we weer vroeg het bed in.