Vandaag gaan we dan echt de bergen in. We vertrekken al vroeg, om half zeven.

Aanvankelijk is de weg nog geasfalteerd, dat fietst wel zo lekker.

In de ochtend klimmen we zo ruim 400 meter omhoog. Alle kinderen begroeten ons met een hartelijk Hello! en de meeste chauffeurs toeteren en roepen iets uit het raam. De weg is meestal breed genoeg, en omdat er toch geen belijning is, is er plaats genoeg voor iedereen. Af en toe fietst de jeugd een stukje mee.

Na de lunch, plov, ofwel vette rijst met wortel en schapenvlees, moeten we nog 4 klimmetjes nemen voor we bij het volgende dorp zijn.

We denken dat wel even te doen, maar dat valt vies tegen.

De route is steil, stoffig, en vol steenslag. Gijs fietst het nog omhoog, maar ik moet vaak afstappen, en ook het omhoog duwen van de fiets valt zwaar. Halverwege begeeft een voortasjes van Gijs het.

Het wordt vakkundig gehecht, terwijl ik een siësta doe.

De 4 klimmetjes zijn hoger en steiler dan gedacht, maar de mooie uitzichten maken veel goed.

Het is zeven uur wanneer we in Darband aankomen, waar het dan al snel donker wordt. Een oude man belt zijn zoon, die Engels spreekt en wel overnachting kan regelen. Even later komen we aan bij een tuin vol mensen, er blijkt net een bruiloft te zijn geweest. Uiteraard is er nog wel wat eten over!

We krijgen slaapruimte in de oude moskee. Er is ruimte genoeg.

We blijken 86 km te hebben afgelegd, en 1700 meter te hebben geklommen. Ik ben nog maar zelden zo moe geweest.

Je kan misschien ook genieten van:

Ontdek meer van

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder