Hobbel hobbel hobbel…

Gat in de weg! Zo gaat dat hier. Af en toe is de weg verhard, maar ook dan zitten er grote gaten in. We sliepen overigens buiten vannacht, en dat beviel prima.

We zijn van plan om er een rustig dagje van te maken, en fietsen door een brede vallei verder.

Na een uur of twee arriveren we in Tavildara,  wat hier als een grote plaats geldt.

We lunchen met thee en Tadzjiekse hotdogs,  een soort gefrituurde deegflapjes met wat ui er in, die je in een rode saus sopt. Het smaakt ons prima. Er is hier een hotel, maar volgens Google is er 17 km verderop nog een hotel, en we besluiten nog een stukje door te fietsen. Onderweg komen we wat mensen tegen die in een boom staan te plukken. Het blijken een soort lekkere wilde kersen te zijn, en even later krijgen we een zakje mee.

We verlaten de grote rivier en rijden de bergen in. Het lijkt nu toch wel menens te worden.

In het dorpje waar het hotel zou moeten zijn, Qualai Huseyn, blijkt echter helemaal geen hotel te zijn. Wel is er weer een dorpshuis bij de moskee.

Er is zelfs een warme douche! We wassen onszelf en onze kleren, rusten uit, drinken wat thee, en doen wat boodschappen. Het assortiment is hier tamelijk beperkt, maar wat later staat er een heerlijk pannetje eten op.

Het resultaat mag er zijn, een instagramwaardig bordje noedels met doperwtjes, ei en tomaat.

Morgen moeten we een hoge pas over.

Zie je die tweede piek in het profiel? Die dus, 3259 meter hoog. We zijn nu op bijna 1800 meter, en hebben vandaag bijna 44 km afgelegd, en bijna 700 meter geklommen. We nemen morgen extra eten mee, omdat we het wellicht niet in een dag gaan halen. Het kan wel eens een zware dag worden, en we zijn nog maar net begonnen!