FransZo is het maar net. Maar daar moet je wel wat voor doen. Na een ontbijt met maar liefst 4 gebakken eieren per persoon stapten we weer op de fiets. Mijn maagdarmkanaal is blijkbaar nog niet geheel gewend aan de locale bacterieflora, en echt lekker voel ik me niet. Maar de omgeving is nog steeds prachtig.
We rijden door een brede en doorgaans vrij druk bevolkte vallei, de weg is goed, en er is weinig verkeer, wat een hoop stofhappen scheelt.
Om elke hoek hebben weer een nieuw uitzicht.
Wanneer we even uitrusten werk ik met moeite twee koekjes naar binnen, waar ik het tot het einde van de rit mee uithoud. Gijs heeft geen probleem vandaag, en luncht even later met wat smakelijke samsa’s, een soort gebakken pasteitjes.
Met moeite weet ik 65 km vol te trappen, en toch nog 850 meter te stijgen. Vlak na dit fraaie Marco Polo schaap vinden we een Hot Springs Sanatorium.
We boeken een prima de luxe kamer met eigen hot spring, wat volgens een affiche voor vele kwalen een oplossing biedt.
Nu maar hopen dat ik geen van de contra indicaties heb!
Ik voel me weer een stuk beter, en we gaan wat eten in het café om de hoek.
Hopelijk voel ik me morgen weer beter, want er staat weer een aardig stukje klimmen op het programma!
