Wordt de lucht hier, en dat merken we. We sliepen afgelopen nacht al op 3500 meter, en we gaan nog verder de hoogte in. Het sanatorium verzorgde geen ontbijt, dus daar moesten we zelf voor zorgen. Gelukkig hebben we havermout, melkpoeder en suiker ingeslagen in Khorog, dus dat komt wel goed. Ik voel me gelukkig een stuk beter dan gisteren.

We fietsen verder door een eindeloos en verlaten landschap. Het is flink klimmen naar de pas, die op 4260 meter ligt, en een deel er van moet ik lopen. Gijs heeft een kleiner verzet op de zijn fiets, maar ook hij ontsnapt er niet aan.

Bovenop de pas, die eigenlijk bestaat uit een uitgestrekte hoogvlakte, komen we een jeep tegen met twee Duitse fietsers die op de terugweg zijn. Zo kunnen we mooi even een plaatje maken waar we allebei op staan.

Op ruim 50 km afstand is een unofficial homestay, die wel erg simpel is. Het is pas kwart over drie, en we besluiten nog 18 km door te fietsen naar de volgende homestay. We moeten dan echter ook nog ruim 300 meter klimmen over een onverharde weg, en tikken de tweede pas van de dag aan, ca 4100 meter hoog.

Bij deze nogal afgelegen liggende homestay is echter geen mens meer te bekennen, en ook geen water, iets waar wij ook niet meer zoveel van bij ons hebben…

Er is hier wel een meer, maar het water is waarschijnlijk zout. Kamperen is dus niet echt handig, maar gelukkig geeft de eerste de beste passerende vrachtwagen ons een lift naar Alichur, 24 km verderop.

Het is al donker wanneer we hier een homestay vinden, na ruim 72 km en ca 1200 hoogtemeters te hebben afgelegd. We worden hartelijk ontvangen, en zitten wat later achter een heerlijke kop soep.

Je kan misschien ook genieten van:

Ontdek meer van

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder