FransHet monument voor de afgeleide wandelaar bestaat uit een dode boom, en het onderschrift maakt duidelijk dat dit komt door een sigarettenpeuk. En wandelaars zijn er hier veel in El Chalten, heel veel, en vandaag ben ik er één van.
Gisteren, donderdag, had ik eigenlijk een rustdag gepland, maar daar kwam niet zo veel van terecht. Zo moest ik onder andere remblokken vervangen, een gebroken spaak in mijn achterwiel repareren, en op zoek naar een nieuw fleecevest, omdat een van de overige campinggasten blijkbaar dacht dat ik mijn fleece voor hem of haar had achtergelaten in de eetzaal.
Ook ging ik nog op zoek naar de condors, maar alweer zonder success.
Vandaag was ik al vroeg op om een wandeling te maken naar een meer met uitzicht op de Cerro Torre, een alhier befaamde rotstoren.
Na negen km ben ik er. Ik eet wat, maak wat foto’s en loop weer terug. Al gauw kom ik Erica tegen, een van mijn medefietsters. Ze heeft hier vannacht gekampeerd, en samen lopen we naar de volgende camping.
De uitzichten zijn prachtig, en onderweg fotografeer ik de nodige vogels, zoals de grijze vliegenvanger,
De roodkraaggors,
de magelhaenlijster,
de magelhaengans
en de magelhaenspecht.
Er zijn hier vast nog wel meer magelhaensoorten, maar die heb ik vandaag niet gezien.
Bij de volgende camping, die bestaat uit een immense verzameling trekkerstentjes in een bos aan de voet van de Cerro FitzRoy, ga ik weer alleen verder, om uiteindelijk 18 km vanaf El Chalten bij een parkeerplaats uit te komen.
Het is inmiddels zes uur, en ik heb bijna 30 km gelopen. Ik ben dan ook blij dat ik meteen een lift terug krijg. Eenmaal aangekomen op de camping heb ik nog net genoeg energie om te douchen en naar een nabijgelegen eetgelegenheid te strompelen.
Een eenvoudige maaltijd helpt me weer enigszins overeind, maar het is een knappe jongen die me morgen alweer op de fiets ziet, of ik moet net op weg zijn naar de ijssalon!
