Je snapt het al, dit wordt geen enerverend verhaal vandaag. We krijgen een prima ontbijt, al is het voorzien van bijna een pond varkensvlees in diverse verschijningsvormen, waarvan we in elk geval het restvlees in aspic laten staan.
We vangen de rit aan met bijna 30 kilometer productiebos, over gravel natuurlijk.
Heel af en toe passeren we wat meertjes.
Als het bos ons de neus uitkomt wordt het nog erger, en rijden we 17 km over kaarsrechte wegen door een nogal eentonig bouwland.
Na ruim 50 km komen we aan in het nationale park Briebzanski, een reusachtig laaglandmoeras, waar ik me wel een beetje op verheugd had. Er loopt een brede gravelweg doorheen, die door het vele autogebruik voorzien is van een zogenaamd wasbordoppervlak. Check! Die hadden we nog niet gehad!
Hoe het er verder uitziet? Groot en groen, zoals het landschap er hier wel meer uitziet. Te pas en te onpas zet men hier kruisen neer, altijd voorzien van kleurige kunstbloemen, waar het landschap tenminste nog een beetje van opfleurt.
Na bijna 80 km arriveren we in Goniadz, een dorp met meerdere overnachtingsmogelijkheden, waarvan we de meesten overigens niet kunnen vinden. Maar één is genoeg, en wat later zitten we aan een stevige Poolse dis. Ook daar word je niet heel erg vrolijk van.