FransWat? De Elbe stroomt toch niet door Polen? Dat klopt. Oplettende lezers hebben wellicht gemerkt dat we de laatste dagen niet zo positief waren over de natuur langs de route. Dat, in combinatie met de vaak beroerde staat van het wegdek, heeft ons er toe doen besluiten om het Green Velo project voortijdig af te breken. Zo staan we maandagochtend in de rij bij het station om kaartjes te kopen voor de trein naar Warschau.
Dat duurt wel even, wat niet zo erg is, want onze trein vertrekt toch pas vier uur later. We fietsen dus nog even langs de Decathlon om een reserve binnenband te kopen. Ze hebben er een verdacht grote sortering aan gravelbikes staan! We hebben tijd genoeg om nog even de stad in te fietsen.
Een paar uur later hangen de fietsen in de trein, die hier zo hoog is dat je de fietsen met zijn tweeën naar binnen moet hijsen, en met een deur die zo smal is dat de tassen er eerst van af moeten.
Om half vijf zijn we in Warschau, waar we alweer in de rij gaan staan.
We willen dinsdag namelijk met de trein richting Praag, om daar de Elbe route op te pikken. We kunnen echter pas voor woensdag kaartjes krijgen, dus dat wordt een dagje Warschau bezoeken. In het licht van de ondergaande zon lopen we nog wat rond.
Het kolossale gebouw rechts is het meer dan 200 meter hoge Cultuurpaleis, nog door Stalin aan Polen geschonken. Het uitzicht vanuit ons appartement is wel even wat anders dan op het platteland.
In de keuken hangt een bordje boven een wasrek. Google translate maakt er het volgende van:
Dinsdag bezoeken we de dertigste verdieping van het Cultuurpaleis, van waaruit je een fraai uitzicht hebt op de nieuwe skyline van Warschau.
We wandelen verder wat rond in de stad, die best heel aardig blijkt te zijn.
Dat vinden de schoolkinderen hier ook, we komen er tientallen groepen van tegen.
Vanochtend, woensdag dus, moesten we de trein van 05:12 uur halen, dus dat was vroeg op! De trein doet er ruim acht uur over, en gelukkig hoeven we nergens over te stappen. Om een uur of één stappen we uit in Kolin, een aan de Elbe gelegen stadje. We drinken een kop thee, en beginnen aan onze nieuwe route.
Ook hier staan er zo nu en dan prachtige oude en dus dikke bomen langs de route, zoals deze populier.
We lijden allebei aan enig slaaptekort, na een paar uurtjes houden we het fietsen derhalve voor gezien, en strijken neer in het stadje Podebrady, ongeveer ter hoogte van Praag. We liggen er zo vroeg in.
