FransEigenlijk begon vandaag al gisteren, toen ik ’s avonds een lekke band bleek te hebben. Het bleek een plakker van twee weken geleden, die niet goed had gehouden. Dat was overigens mijn eerste lekke band in ruim 27000 km. Even plakken, klaar, dacht ik. Maar vanochtend stond de band weer plat!
Het heeft een poos geduurd voordat de band weer hersteld was, want drie plakkers op elkaar werkt niet echt lekker. Pas na 10 uur waren we op pad, en reden we al snel het bos in. In niet mis te verstane bewoordingen werd ons duidelijk gemaakt dat we moesten uitkijken voor elanden!
Ik krijg hier wel de indruk dat de grootte van de eland flink is overdreven, want in zulke kleine auto’s rijden ze hier nu ook weer niet.
Het worden er steeds meer! Wij fietsen ondertussen bijna 40 km door het bos, en zien natuurlijk geen enkele eland.
We steken een rivier over en draaien van het asfalt af.
Al gauw staan we weer vast in mul zand.
Dit kan nog wel 25 km zo doorgaan, en we besluiten door te steken naar een lokale B weg, om zo onze tocht op het asfalt voort te zetten. Zo rijden we ca 25 km op en langs een net iets te drukke weg door een saai landschap totdat we na 70 km in totaal onze eerste open winkel van de dag treffen, want het is natuurlijk wel zondag. Een dode grauwe klauwier is het ornithologische hoogtepunt van de dag.
En in plaats van elanden moeten we het met een ree doen, die helaas ook dood is.
We besluiten een agriturystyca op te zoeken, maar die blijken allemaal vol te zitten. Over een klein weggetje, voorzien van vele smalle betonplaten gaan we verder richting Bialystok. Kedeng kedeng.
Als we een auto achteruit terug zien rijden wordt ons de reden daarvoor algauw duidelijk.
Er ontbreekt hier duidelijk een brug. We slepen onze fietsen er doorheen, maar even later is er alweer een brug zoek.
Hier komen we niet zonder natte voeten doorheen.
Drie maal is scheepsrecht, en zo sjouwen we onze fietsen even later door de derde beek, waarbij een vriendelijke Pool ons een helpende hand toesteekt.
Na ruim 90 km komen we aan in Bialystok, een stad met bijna 300.000 inwoners. We vinden een hostel, natuurlijk wel op de vijfde verdieping, en vergapen ons even later aan het grotestadsleven.
