Zo gaat dat hier op het Duitse platteland. Alles is gesloten, maar gelukkig verkoopt de camping nog broodjes en eieren, zodat we in elk geval kunnen ontbijten. Na een paar kilometer zijn we in Meißen, waar zich een mooie Domkerk moet bevinden. Die blijkt boven op een hele steile heuvel te liggen.

Hij is vast heel mooi!
Wij rijden verder langs de Elbe, door een bij tijd en wijle idyllisch landschap.



Boven ons hoofd cirkelen veel rode wouwen rond.

Omdat echt alle winkels gesloten zijn, zijn we aangewezen op de vandaag wat dun gezaaide horeca. Het duurt 60 km, maar de Bauernfruhstuck was het wachten waard.

Na de middag wordt het landschap vlakker en saaier. We besluiten er wat extra kilometers tegenaan te gooien, zodat het morgen niet zo ver meer is naar Dessau, van waaruit we de trein terug willen nemen. Bovendien hebben we de wind mee.
Bij Dommitzsch vinden we na 110 km doortrappen een uiterst sjofele camping met een eveneens uiterst sjofel trekkershutje. Maar het is er lekker rustig, en we kunnen er ook nog wat eten. Het was een lekker dagje!