FransNa eens goed te hebben bijgeslapen besluit ik de zaterdag in Santiago op een rustige wijze door te brengen. Santiago is een grote drukke stad, die niet erg uitnodigt om eens lekker rond te wandelen, als ik daar al zin in zou hebben. Mijn hostel leent zich bovendien prima voor een rustig dagje.
Aan het eind van de middag fiets ik naar het busstation. Ook om te fietsen is Santiago niet mijn favoriete stad. In de kleinere straten liggen nog veel kinderhoofdjes, en veel in onbruik geraakte tramrails. Op de grote doorgaande boulevards fiets ik eerst over de busbaan aan de rechterzijde van de zeer drukke weg. Dit vereist wel enige assertiviteit, en tot mijn opluchting zie ik even later dat er in de middenberm een fietspad is aangelegd, wat mijn kans op overleven aanzienlijk vergroot.
Bij het busstation blijkt mijn fiets mee te kunnen, mits ik het voorwiel er uit haal en een tientje extra betaal.
De busreis van ca 1000 km duurt 13 uur, maar de stoelen zijn gelukkig beter dan in het vliegtuig. Voorzien van twee empenadas en een fles water overleef ik het wel. Wanneer ik zondagochtend vroeg in Puerto Montt arriveer is de temperatuur naar 9 graden gedaald, en regent het pijpenstelen. Ik boek een hostel, maar zal nog vijf uur in het busstation moeten wachten voordat ik er in kan. Wanneer ik er een kop thee wil afrekenen met een biljet van 20.000 pesos, ca 20 euro, heeft men daar niet van terug. Gelukkig kan ik hier wel pinnen, daar kunnen onze oosterburen nog wat van leren!
Puerto Montt in de regen oogt weinig aantrekkelijk, maar wanneer ik naar mijn hostel fiets, het is zelfs even droog, kom ik er in een plantsoentje deze fraaie zwartmaskeribis tegen.
Die zie je bij ons toch niet! Het blijft vandaag en morgen nog regenen, dus boek ik een dag bij, en stel ik de start van de fietstocht nog even uit.
Mooie foto’s Frans! Een prachtige reis lijkt mij – het weer kan beter, maar ja.