Na een knallend vuurwerk, wat vanaf een sportveld naast de camping werd afgestoken, en waar ik dus mooi zicht op had, werd het tijd om de slaapzak op te zoeken. Tijdens mijn korte afwezigheid was er echter een groep jongeren neergedaald op het veldje vlak naast mij. Die dachten er heel anders over. Vanuit hun groepstent werd er al gauw enthousiast meegezongen met een Ghettoblaster, waarvan uit allerhande Bretonse zeemans liederen ten gehore werden gebracht, dit alles vergezeld door ritmisch handgeklap en af en toe wat vuurwerk, wat dan wel weer minder ritmisch was. Later ging men over op moderner repertoir (“should I Stay or should I go?”). Dit duurde ongeveer totdat het weer licht werd. Wonderbaarlijk genoeg heb ik eigenlijk wel goed doorheen geslapen, zodat ik de neiging heb kunnen onderdrukken om ze, toen ik iets later vertrok, met hetzelfde enthousiasme uit hun slaap te brullen.

Voor het grootste deel van de dag fietste ik langs de Saone, of langs wat kanaaltjes waarmee wat bochten of stroomversnellingen werden afgesneden.

De kanaaltjes gingen af en toe door een tunneltje, wat handig is voor de bootjes, maar mij elke keer een stevig klimmetje opleverde.

Verder gebeurde er weinig vandaag. In de ochtend motregende het nog wat, maar ’s middags begon het echt te regenen, en dat doet het nu, om half zeven, nog steeds. Ik ben dan ook geen enkele andere fietser tegengekomen, en omdat het de nationale feestdag is, was het verder ook erg rustig. Ik had geen zin om mijn tentje in regen op te zetten, en zit nu in een chambre d’hote in Heuilley-sur-Saone, ter hoogte van Dijon. Morgen schijnt het ook nog slecht weer te worden, daarna wordt het hopelijk beter.