Evenals vorig jaar was de camping gratis, want een receptie die pas om 12 uur open, daar kun je toch echt niet op wachten! De route voerde door een licht heuvelachtig landschap, waarbij de geringe hoogte soms werd gecompenseerd door het feit dat de weg er recht tegenop ging. Onderweg kom ik wat toch wel een van de kleinste kasteeltjes van Duitsland moet zijn.

Wat verderop blijkt de toch al onverharde weg te zijn versperd. Man kan hier nicht passieren! Wieso nicht? Weil das ein Baustelle ist! Weinig onder de indruk van dit argument hijs ik mijn fiets door een bult aarde en kan ik weer verder.

Naar Aken gaat het verder, voor een deel langs de grens, over straten waar je emigreert wanneer je naar de overkant verhuist.

Na de lunch pik ik in Aken de Vennbahn op. Hier beginnen de meeste fietsroutes naar de Middellandse zee.

Ook de Vennbahn is rustig. De horeca doet hier nog bepaald geen florissante zaken.

Langs het oude spoor gaat het verder. 40 km continu vals plat! De steiging vanaf Aken is meer dan 300 meter, maar nergens is het steil.

Af en toe gaat het spoor ook door België.

In Imgenbroich, vlak voor Monschau, strijk ik neer op een camping. 118 km op de teller. Hier hebben ze nog wel douchemuntjes. Ik neem er twee.

Je kan misschien ook genieten van:

Ontdek meer van

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder