Het begint alweer mistig vanochtend. Als brildrager zie dan nog minder! Pas na een kilometer of 25 knapt het op, en komen de contouren van de Alpen in zicht. Zo wordt het toch nog een prachtige rit. De weilanden strand vol met herfst stijlloos, en er roepen raven boven mijn hoofd. De huizen krijgen namen …









