FransHet eerste deel van de route gaat nog langs de Saone. Langs het beroemde restaurant van Paul Bocluse rijd ik Lyon in.
Via een lange tunnel kun je in Lyon doorsteken naar de Rhone, die hier ook al een beetje hoog staat.
Dat wordt dus een beetje omrijden. Ook hier heeft de Japanse duizendknoop aardig toegeslagen!
Verderop wordt het af en toe een beetje nat. Niet gehinderd door enig gebrek aan optimisme besluit ik het er op te wagen. Even later waad ik tot halverwege mijn heupen door het water. Wanneer het weer droog wordt blijken er ook nog twee Fransen aan te komen.
Te voet verkennen we het volgende ondergelopen traject, en besluiten na enige tijd toch maar terug te keren. Omdat mijn voorfietstassen net begonnen te drijven heb ik ze nu maar om mijn nek gehangen.
Hulde aan de Ortlieb fietstassen! Bij latere inspectie blijkt de inhoud nog droog te zijn! Met schone voeten rijd ik verder. Bij autowegen staat nog wel eens een bordje, maar bij het fietspad hebben ze die moeite niet genomen.
Meerdere keren zal ik nog moeten omkeren, soms kom ik zelf achter, soms wordt ik gewaarschuwd door andere fietsers.
Valence is nog ver op deze manier. Maar ik heb lekker de wind mee, en na 138 km vind ik een camping in Tournons-sur-Rhone. Eigenlijk zijn ze vol, maar voor mijn tentje is gelukkig nog plaats!
