Zo, vroeg opstaan en dan snel even de Reschenpas op, dat was een beetje mijn idee vanochtend. Dat viel een beetje tegen! Vroeg opstaan lukte nog wel, de aldi was al open, dus daar moest ik nog even ontbijt halen. Chocolade broodjes had de aldi niet, maar gelukkig wel een zartsplittriche buttertopfengolatsche! Zo een kans moet je grijpen, en ik laat mij deze lekkernij goed smaken! Dan verder langs de Inn, over mooie bruggen en al even mooie weggetjes.
Ik dacht handig te zijn, en nam een fietspad in plaats van de autoweg.
Mooi was het zeker, maar zo steil dat ik uiteindelijk om moest keren om alsnog de autoweg te nemen. Zo duurden de eerste 30 kilometers wat langer dan gedacht. Daarna begon de pas pas echt. Geflankeerd door auto’s, motoren en campers rijd ik 10 haarspeldbochten omhoog, naar Nauders. Daar gaan het weer 100 meter naar beneden! Dat schiet niet echt op. Vanaf Nauders is het niet zo steil meer, maar er staat een zeer harde wind tegen, zodat ik zelfs naar beneden soms moet bij trappen. Het is uiteindelijk kwart over drie voordat ik bij de Reschensee ben, 60 km na vertrek.
Vanaf hier volg ik het fiets parcours langs het meer. Waar aan de andere kant de autoweg zo vlak als de Afsluitdijk langs het meer gaat, gaat het fietspad als een achtbaan op en neer. Wanneer ik bij het tweede meer kan kiezen, ik nu de autoweg! Aan het eind van het meer pluk ik de fietsroute weer op, die vanaf hier glorieus naar beneden gaat.
Ik fiets het Val Venosta in, met uitzicht op het Ortler gebergte.
Nog even door Glurns, en ik arriveer in Prad am Stilfserjoch, waar ik na 90 km de camping opzoek. Volgens mijn navigatie app heb ik vandaag 1530 meter geklommen, en bijna zoveel gedaald. Zo voelt het wel, en ik laat me de pizza goed smaken! En de wijn ook.