Het heeft niet gewaaid vannacht, dus met de vallende appels viel het alleszins mee. Na ongeveer 30 km arriveer ik in Konstanz, een drukke stad aan de Bodensee. Voor de tweede keer deze tocht steek ik de hier overigens een stuk kleinere Rijn over, en even later ben ik in Zwitserland.
Dit is ongeveer wat je je voorstelt van fiesten langs de Bodensee:
Helaas, wat je meestal ziet is echter dit:
Rechts een spoorbaan, en aan de linkerkant vakantieparken en tweede huizen.
Het is hier verder bepaald druk met andere fietsers. In grote hordes komen ze langs, al dan niet elektrisch en vaak voorzien van fietskarren vol met kinderen. Ik kan niet anders bedenken dat dat dat komt omdat het de enige vlakke route in de buurt is, want het hele stuk door Zwitserland, toch zo’n 50 km, vind ik er eigenlijk bar weinig aan. Zodra ik Oostenrijk in rijd wordt het mooier.
Nogmaals kruis ik de Rijn, steek alweer een grens over, en ben weer terug in Duitsland waar ik na 110 km aankom in Lindau, met een fraai op een eiland gelegen oude stad.
Omdat ik morgen met de trein van 5:19 vertrek heb ik geen zin in kamperen, en betrek een nogal erudiet ogende Airbnb. Alle hostels zitten namelijk al vol, waarschijnlijk met al die andere fietsers.
Ik heb geen zin meer in schnitzels, kebap of pizza, en vind een Aziatische imbiss, waar ik voor een prikkie een heerlijk bordje eten krijg.