Zoals gebruikelijk was ik al weer vroeg op stap. De Franse dorpjes zijn nog uitgestorven, het is dan ook zondag, en de Gardon ligt er mooi bij.
Over kleine weggetjes en langs pittoresk gelegen dorpjes rijd ik verder de Cevennen in.
Vlak is het eigenlijk geen moment, en in de verte doemen steeds hogere heuvels op. Gelukkig weet de route die vooralsnog te vermijden.
De Franse plaatsnaambordjes zijn me soms een raadsel, maar blijkbaar weten de Fransen precies waar de V, de A, en de C voor staan.
Langs een klein riviertje, de Ganieres klim ik langzaam het dal uit.
Het is alweer pittig warm, en ik ben blij wanneer ik na 70 km het plaatsje Les Vans bereik.
Onder het genot van een ijsthee kom ik er hier achter dat er aardig wat campings in de buurt liggen, maar dat het vervolgens een heel eind is naar de volgende kampeermogelijkheid. Dat niet alleen, het is ook nog eens ongeveer 800 meter klimmen. Ik heb er vandaag al ruim 700 meter opzitten, en zie het niet zitten om dat vandaag nog te doen, bij een temperatuur van ruim 30 graden. Ik laat Google mij dus de weg wijzen naar de door mij uitgezochte camping.
Niet voor het eerst weet Google weer een eigen draai aan deze route te geven!
Maar zoals gebruikelijk is er plek zat op de camping. Plus een rivier om in te zwemmen en een bar om wat te drinken. Ik geniet van een uitgebreide siësta, en bereid me vast geestelijk voor op de klim van morgen.
Ha Frans,
Heel leuk je weer te volgen. Je bent al een mooi eind op streek.
Succes en geniet van je mooie tocht. Hartelijke groet Astrid