Ik sta vroeg op om eens lekker te ontbijten. In de keuken van camping staat een broodrooster, zodat ik mijn laatste overgebleven broodje lekker een beetje kan roosteren. Even later, als ik de thee opschenk, hoor ik een merkwaardig geklik uit de broodrooster komen. Het uitwerpmechanisme blijkt niet optimaal te werken, en als ik mijn broodje er uit heb gepeuterd blijkt deze zwartgeblakerd te zijn. Na een banaan en twee knopperts ga ik even later op zoek naar de supermarkt, die gelukkig al vroeg open is. Een belaugtes Butterplundergeback lijkt me wel wat. Het valt wat tegen. Via een verlaten kanaal trap ik Brandenburg uit.
De meeste kanalen waar ik langs fiets zijn overigens in onbruik geraakt, behalve voor nog wat pleziervaart. Over dijkjes en langs de Havel fiets ik naar Potsdam. Het is buitengewoon rustig, ik kom 60 km lang vrijwel niemand tegen.
Potsdam is een fraai stadje, met nog wat mooie paleizen.
Via hobbelige kasseien en mooie buitenwijken fiets ik verder naar Berlijn. Onderweg worden de trillingen ook mijn fietstas te veel, zodat die opeens op halfzeven tegen mijn hak aanhangt. Gelukkig zitten alle boutjes er nog in en kan ik hem repareren. Langs uitgestrekte groenstroken word ik Berlijn in geleid. Even moet ik nog stoppen omdat er net een helicopter op het dak van het fietspad land.
Dat maak je ook niet zo vaak mee! Een half uurtje later sta ik met mijn fiets voor de Brandenburger Tor, waar de fietstocht officieel eindigt
De camping is nog een uurtje verder. Ik blijf nog twee dagen in Berlijn en neem dan de trein terug.
Gefeliciteerd! Je oude karretje heeft het volgehouden. Geniet tussen al die Menschen in Berlijn.
Jouw beeldverslag geeft de indruk dat, behalve in Berlijn, Duitsland vrij leeg is, weinig volk te bekennen.
Goede terugreis