FransIk sliep vannacht op een slaapzaal waar flink werd gesnurkt. Verder slapen wilde niet echt lukken, en ruim voor zes uur reed ik in het stikkedonker Portomarin al uit.
Er volgt een lange en zware rit, door het heuvelachtige en groene Galicië.
Het is de hele dag bergje op en bergje af, en bij elke helling moet je maar afwachten hoe lang het gaat duren en hoe steil het is.
In de middag kom ik een Franse fietser tegen die ik gisteren bij de fietsenmaker ook al tegenkwam. We lunchen samen, en fietsen gezamenlijk de laatste 35 kilometer naar Santiago, die tot aan de laatste meter uitdagend zijn.
Bij de kathedraal maken we foto’s van elkaar, en scheiden onze wegen.
Ik heb een hostel geboekt in de buurt van de binnenstad, waar ik na het douchen al heel gauw in slaap val. Geen wonder, na een tocht van 105 kilometer en 1800 hoogtemeters.
Ik word net op tijd wakker om nog bij het postkantoor te informeren of ik er een fietsdoos kan kopen, wat inderdaad mogelijk blijkt. Het waait hard, dus ik besluit de doos morgen wel op te halen. Hopelijk waait het dan niet nog harder!
Nu ga ik wat eten. En morgen slaap ik uit! Ik heb in totaal 2.957 kilometer gefietst, dat is toch best vermoeiend.
