FransDankzij de canadese ganzen ben ik op tijd wakker. Ik zet stiekem een pannetje thee, ik gok er op dat de campingbaas het voor half acht niet in de gaten heeft. In het eerste dorpje koop ik een lekker belegd broodje, want ontbijt had ik niet bij me. Na een lange klim over een brede autoweg arriveer ik in Kreuzberg. Het voordeel van deze B wegen is dat ze niet steil zijn, want auto’s moeten er hier toch zeker met 100 km per uur overheen kunnen rijden! De supermarkten die ik tegen kom laat ik links liggen, er komen er vast nog wel meer. Niet dus.
In Kreuzberg drink ik een thee, en koop een zak hazelnootkoeken van gisteren, uiteraard tegen een flinkk gereduceerde prijs. Langzaam klimt de route verder.
Ergens moet ik over deze heuvels heen!
Al gauw blijkt dat de door mij gekozen route nogal steil is, en ik klim bijna 300 meter over een bosweg met een helling van meer ongeveer 10 procent. Maar dan ben ik ook boven! Met 670 meter zal dit het hoogste punt van de tocht zijn.
Over prachtige gravelwegen fiets ik weer naar beneden. Het valt me op dat er hier wel heel veel hout wordt gekapt.
Onderweg vind ik een mooi plekje om mijn spullen te drogen, en te lunchen met een hazelnootkoek. Ze zijn nog prima.
Wat later arriveer ik in Erndtebrück, en ga verder op de Eder Radweg. Ook die blijkt aanvankelijk nog aardig heuvelachtig te zijn, met veel gravel.
Later wordt het wat gemoedelijker.
Ik kom een vriendelijk onbemand doe-het-zelf café tegen, waar je zelf voor 1 euro een kop thee kunt zetten. Er blijkt echter in het geheel geen thee te vinden te zijn, zelfs geen munt, rooibos, kamille of wat voor troep dan ook. Gelukkig heb ik zelf nog wel wat zakjes zwarte thee.
Via mooie landweggetjes en een mooie geasfalteerde spoordijk bereik ik de camping van vandaag, bij het dorpje Reddighausen.
Voor de zoveelste keer blijk ik alleen contant te kunnen betalen.
Soms zijn ze er duidelijk in, maar het komt ook wel voor dat het pinapparaat net kaputt is, en één keer werd de transactie door het apparaat geweigerd, wat ze geloof ik wel goed uit kwam! Omdat ik geen enkele supermarkt meer ben tegengekomen zit er niets anders op dan mijn heil bij de horeca te zoeken, wat niet meevalt, omdat hier op maandag veel gesloten is. Uiteindelijk vind ik nog een vriendelijk schnitzelrestaurant.
Afrekenen? Alleen contant natuurlijk! Gelukkig heb ik net wat kunnen pinnen!
