En nog meer heuvels zijn er in Umbrië! Toen ik vanochtend vertrok kon ik daar echter niets van zien, door een dik pak laaghangende bewolking. De eerste supermarkt die ik tegenkwam was nog dicht, dus kocht ik bij de stations restauratie dit smakelijk uitziende broodje.
Het bleek mudvol Nutella te zitten, niet echt mijn favoriete beleg, maar wel met heel veel energie. Die bleek ik de rest van de dag wel nodig te hebben. Na een kilometer of 20 werd het klimmen, en wel zo steil dat ik voor het eerst echt af moest stappen. Daarna bleef het doorgaan, op en neer, de hele dag, tot ik na 100 km in Orte aankwam.
Ondertussen dreigde het al de hele dag te gaan regenen, wat wel mooie wolkenluchten opleverde.
Langs de route lagen veel fraaie stadjes op heuveltoppen.
De Italiaanse wegen zijn overigens vaak van een bedenkelijke kwaliteit.
In Orte belde ik een camping in Otricoli, die open bleek te zijn. De maps.me app gaf aan dat het 16 km was, met aan het eind een kleine 150 meter stijging. De komoot app gaf een langere route, met 350 meter stijging en 200 meter dalen. Ik volgde dus maps.me. Hoe ver kan 16 km nou helemaal zijn? Nou, best ver dus. Met af en toe flinke regenbuien voerde de route vrijwel helemaal over tamelijk ruige onverharde weggetjes, waarop af en toe flinke plassen waren ontstaan.
De camping ligt er rustig bij. Ik ben de enige gast, er zijn zelfs geen campers. Mijn spullen zijn wel een beetje vies geworden door al dat gerag door de modder.
Straks kom je met deze “schone” fiets Rome niet in….misschien hoop je heimelijk op een bui, vlak voor Rome, die alles schoon spoelt…In elk geval.een fijne laatste fietsdag! Geniet ze!