Heb ik doorstaan. Voorlopig tenminste, want er schijnt nog veel te komen.

Het vroege opstaan bevalt me wel, dat wil zeggen, het vroeg op de fiets zitten bevalt me wel. Ik word daarbij goed geholpen door wat andere hotelgasten die om 5 uur al flink wat herrie maakten.

Het wordt een mooie rit door het uitgestrekte agrarische landschap van de Rioja streek.

Geregeld kruis ik hier de wandelcamino.

Een stoet van meer dan tweehonderd fiat 500 auto’s (denk ik) biedt onderweg enig vermaak.

Ik kom nog een Nederlands stel tegen op de fiets die de andere kant opgaan. Zo heb ik ook nog eens een foto van mezelf!

Om een uur of één ben ik in Lonogro, een stad van 150000 inwoners, waar ik uitgebreid pauzeer, een broodje eet en de kathedraal bezoek.

Ik heb geen zin om er te blijven, en fiets nog 15 kilometer bergop door.

Ik houd nog wat siësta onderweg, en arriveer om 4 uur in Navarette, een van de vele op een heuveltop gelegen stadjes.

Ik kan er kiezen tussen een camping zonder schaduw op twee heuvelachtige kilometers verderop, een slaapzaal of een eigen kamer. Het wordt het laatste, na 81 kilometer en 1150 hoogtemeters kan ik wel wat rust gebruiken!

Voor één euro schenkt de bar hier een glas witte wijn, en het pelgrimsmenu zal me zo ook wel smaken!

Je kan misschien ook genieten van:

Ontdek meer van

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder