FransHoewel ik vandaag (bijna) niet fiets toch nog even een kort bericht. Het postkantoor gaat om 8:30 open, en ik ben de eerste klant. Het is me sowieso opgevallen dat Spanjaarden niet echt ochtenmensen zijn.
Even later sjouw ik met een enorm stuk karton door de nog verlaten straten van Santiago.
Ik haal wat ontbijt, fiets naar een bouwmarkt voor tape en bubble plastic en knutsel m’n fiets uit elkaar, zodat hij gemakkelijk in de doos past.
Dat is het tijd voor serieuze pelgrimszaken. De speciale mis voor de caminogangers begint om klokslag twaalf uur. Ik ben ruim op tijd, maar de kathedraal zit al ramvol.
Vanaf m’n staanplaats aanschouw ik het strak geregisseerde spektakel, met veel plechtig gezang en onze vaders.
Na afloop ga ik wat thee drinken bij de Nederlandse vrijwilligers, en haal de bij velen zo begeerde pelgrims oorkonde op.
Op het plein is het inmiddels een drukte van jewelste. Hele schoolklassen lopen de laatse 100 kilometer, zodat ze een oorkonde krijgen en een speciale aantekening bij hun eindexamen, die blijkbaar als bewijs dient voor hun goede karakter.
Ik besluit de laatste dag nog van wat culinaire genoegens te genieten, en lunch met een lekker stuk gegrilde inktvis.
Na de siësta en wat geklets met een Engelse fietser zet ik dit genoegen voort met een werkelijk buitengewoon lekkere deliciosa van zalm en langoustines.
Het is tenslotte de laatse dag in Spanje, dat moet nog even gevierd worden!
Dit is het laatste blog van deze reis, of er moeten morgen wel hele gekke dingen gebeuren! Ik hoop jullie andermaal weer te kunnen plezieren met nieuwe avonturen, en voor iedereen die nog onderweg is: Buen camino!
