FransOok vannacht word ik weer wakker door een hevig onweer. Na de toch wel pittige dag van gisteren heb ik besloten het rustig aan te doen vandaag. Mede omdat het regent wanneer ik wakker word lukt dat best.
Om 10 uur moet ik de kamer uit, het is dan gelukkig net droog. Dat duurt niet lang overigens, ik schuil nog wat in de stad, en fiets dan in de lichte regen verder. De waterkoeling zorgt er wel voor dat ik de lange helling het dal uit niet oververhit op hoef te fietsen.
Na een uurtje is het weer droog, maar het blijft vandaag bewolkt. Ik besluit om vandaag niet verder te fietsen dan tot Rocamadour, een bekend pelgrims- en toeristenoord.
Het is een mooie rit, met veel stevige hoogteverschillen.
Ik daal na 50 km af in het mooie dal van de Dordogne.
Aan de lavendelvelden kan ik zien dat ik nu toch echt wel in het zuiden van Frankrijk zit.
Na ca 60 km rijd ik Rocamadour binnen, en informeer bij het toeristenbureau naar de pelgrimsherberg.
Het wordt me aangewezen op de kaart: “tot hier rechtdoor, en dan de grote trap op”.
De grote trap blijkt 216 treden te hebben. Op mijn vraag of de herberg ook per fiets bereikbaar is, is het antwoord kort: ” Non!”
Ik fiets dus weer 2 km en 100 hoogtemeters terug, en zet m’n tent op een camping neer.
Na een pannetje thee rijd ik weer naar beneden en bezoek het stadje, wat de moeite waard is, en fiets vervolgens nogmaals terug en omhoog. Zo kom ik wel aan m’n kilometers! En aan 1150 hoogtemeters.
De restaurants zijn hier zwaar overprijsd, dus ik kook zelf een potje, wat ik samen met twee ook al wat oudere Duitse fietsers op de camping opeet. Nu maar eens kijken hoe mijn nieuwe matje bevalt!
