FransDe laatste 120 km van de Main leggen we in anderhalve dag af. Gisteren reden we zo’n 80 km over aardige, maar niet bijzondere, fietspaden. Het dal van de Main is breed, en heuvels zien we alleen nog maar in de verte.
Aan het einde van de middag doemt de skyline van Frankfurt voor ons op.
We boeken er een hotel voor het reusachtige bedrag van 34,01 Euro. Hiervoor blijken we een gigantische kamer te krijgen, met ook nog eens een goed ontbijt erbij, en een afgesloten garage om de fietsen te stallen.
We eten in het centrum bij een Thais eethuisje. Hiervan zie je er steeds meer in Duitsland. Voor een buitengewoon schappelijk prijsje eet je hier een prima maaltijd, die ons wat gezonder voorkomt dan het gebruikelijk schnitzelmenu of varkensnekgebraad.
De volgende dag fietsen we de laatse ruim 40 kilometers naar Mainz, waar we de Main in de Rijn zien uitvloeien.
De treinreis terug naar de auto ontaardt in de voor de Deutsche Bahn gebruikelijke chaos.
Treinen rijden te laat, of worden op het laatste moment omgeleid naar aan ander perron, liften doen het soms niet, en de trein naar Neurenberg zit ramvol met onder andere een flink contingent supporters van F.C.Nürnberg op weg naar een wedstrijd.
Met nog twee andere fietsen bezetten we twee deuren en een balkon, wat bij onze in- en uitstappende medereizigers tot enige irritatie leidt.
Gelukkig blijkt Nanneke’s fiets in het toilet te passen, wat enig soelaas biedt.
Na zes en een half uur treinen, en 5 keer overstappen zijn we weer terug bij de auto, en blikken we terug op alweer een alleszins geslaagde fietstocht.
